Τετάρτη, Ιουλίου 26, 2006

Ετσι για να αναβουν τα αιματα

Σε μια μερα μεσα ξεπαρασα και γω τον εαυτο μου

τσακωθηκα ( σχημα λογου , τα ειπα χυμα )

με τον υποψηφιο δημαρχο του χωριου μου ( δημος μετα τον Καποδιστρια) που ηθελε ντε και καλα να βαλω υποψηφιος δημ . συμβουλος , περιμενε οτι θα πεταξω απο την χαρα μου με την ευκαιρια που μου εδωσε , εψαχνε για μαλακες

το ιδιο βραδυ αρπαχτηκα μ ενα βλημα που ηρθε να μου χαλασει το βραδυ και την βολτα μου , χωρις να με ξερει αρχισε να μπουρδολογει γενικα κι αοριστα για τους μηχανικους που καταστρεψαν την ελλαδα ( φαγαν τα λεφτα απο τα εργα ) και το πιο τρελλο μ εβαλε στο ιδιο καζανι με τους μεγαλοκαρχαριες και ειχε την απαιτηση να παραδεχτω οτι ονειρο μου ειναι να γινω και γω κλεφτης και λαμογιο

πηγαινοντας να παρω το αυτοκινητο προσεξα οτι καποιος ειχε ξυσει ολη την πλευρα του συνοδηγου (καποιο μηχανακι το πιο πιθανο) και η τροχαια ειχε μπλοκο 50 μετρα πιο κατω , σε κεντρικο σημειο της πολης και κανενας δεν ειδε τιποτα

ε για ενα απογευμα-βραδυ αρκετα ηταν ολα αυτα

η εξηγηση βεβαια για την γκαντεμια μου ηρθε απο την χαλαρη συζυγο που δεν ηθελε να βλεπει την αγαπη της στενοχωρημενη

Σε ματιασανε αγαπη μου , σε ζηλευουν

Εδω η επιστημη σηκωνει τα χερια ψηλα .








Σάββατο, Ιουλίου 22, 2006

Σαν σημερα .......22 Ιουλιου

Δυσκολα μενουν πραγματα χαραγμενα στη μνημη σου , ειδικα οταν εισαι αρκετα νεαρος στα 19 με 20 σου χρονια

Πριν 11 χρονια ομως τετοια μερα η εθνικη εφηβων κερδιζει στην αθηνα το παγκοσμιο προταθλημα εφηβων στο μπασκετ ( σαν σημερα αν δεν με γελα η μνημη μου )

Σιγα τ αυγα θα μου πειτε κι ομως ηταν απο τις λιγες φορες που ενοιωσα περηφανος κοιταζοντας στην τηλεοραση , 2 συμμαθητες και φιλους μου να πανηγυριζουν και να κανουν σαν μικρα παιδια , να παιρνουν αγγαλια το τροπαιο , να μην ξερουν τι τους γινεται και τι εχουν κανει , μαλιστα ο ενας τιμηθηκε και ως ο κορυφαιος παιχτης του τελικου

Ολα ηταν πιο αγνα τοτε , 2 παιδια που ειχαν ξεκινησει απο την μικρη επαρχιακη μας πολη τα ειχαν καταφερει , μετα απο κεινο το καλοκαιρι , τιποτα δεν θα εμενε το ιδιο , η ανεμελεια ειχε τελειωσει , ολος ο κοσμος τους κοιταζε με αλλο ματι πλεον , ο δημαρχος θα ετοιμαζε γιορτη για την επιστροφη τους , οι εφημεριδες γραφαν γι αυτους

Ηταν το τελευταιο καλοκαιρι που περασαμε ολοι μαζι παρεα , οι υποχρεωσεις που αρχισαν για μας αργοτερα , αυτους τους βρηκαν πολυ νωριτερα

Αφορμη για το σημερινο ποστ , ειναι ενα καταπτυστο δημοσιευμα εναντιον του ενος απο τους δυο "πρωην" πλεον ηρωες της μικρης πολης σε ολες τις τοπικες εφημεριδες , απο οψιμους παραγοντες ομαδας , που νομιζουν οτι με το χρημα μπορουν να κανουν τα παντα και να ριχνουν λασπη σε οποιον τους αρνηθει κατι

Ποσο γρηγορα ξεχναει ο κοσμος

Αλλα εδω που τα λεμε μια δεκαετια ειναι αρκετος καιρος .

Πέμπτη, Ιουλίου 20, 2006

Ευγενεια πανω απ ολα

Δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα σε μια παρεα , απο καποιον ( μελος της παρεας ) που θελει να κερδιζει συνεχεια

Στο ταβλι , στα χαρτια , στο ποιος θα κατουρησει πιο μακρυα , σε οτι τελος παντων μπορει να κανει μια παρεα ( ανδρων ) μαζι

Ε τετοιος ανθρωπος δυστυχος ειμαι εγω

Ενω ειμαι ηρεμος , καταδεχτικος , σπανια νευριαζω , ακομα κι αν γινει αυτο δεν κραταω κακια , οταν αποφασιζουμε να κανουμε μια δραστηριοτητα μαζι με τους φιλους μου τοτε μεταμορφωνομαι

Γινομαι εριστικος , βριζω ασυστολα , προκαλω τον αλλο , τον φτανω σε σημειο να θελει να με βουτιξει απο το λαιμο

Με λιγα λογια , ενα μαλακισμενο , ετων 30 , που συμπεριφερεται σαν παιδι

Τελευταιο "κατορθωμα" η χθεσινη βραδυα , μην εχοντας τι να κανουμε 4 αντρες , αποφασισαμε να περασουμε την ωρα παιζοντας χαρτια , μεγαλο λαθος αποδειχτηκε

Η βραδυα ξεκινησε ηρεμα , με γελια και αστεια , κανεις δεν εδινε σημασια στο παιχνιδι , απλα να περασει η ωρα και να βρουμε ευκαιρια να σχολιασουμε τι γινεται στη ζωη του καθενος

Ελα ομως που καποιος με ειχε καταραστει και ειχα φοβερη γκαντεμια

Και συν τοις αλλοις να ειμαι μονο εγω ο γκαντεμης

Σιγα σιγα η ατμοσφαιρα εγινε πολεμικη

Λιβανος

Το τι εχουν ακουσει δεν το γραφω , γιατι δεν με τιμα ιδιαιτερα

Το αποκορυφωμα ηταν ομως οταν ειχα περιλαβει εναν απο τους 4 και του τα κατεβαζα ( ενταξει συνιθισμενος ειναι , γελαγε με τα καμωματα μου ) πεταγεται ο εξυπνος ο αδερφος μου στη μεση

Σταματα να μας τα πριζεις δικο σου λαθος ηταν

η απαντηση μου αφοπλιστικη και γεματη φαρμακι

Το μονο λαθος που εγινε , το εκανε η μανα σου , γεννωντας το πρωτο της παιδι ( ειναι ο μεγαλυτερος )

Κοκκαλο ο αδερφος

Σημερα το βραδυ εχουμε ραντεβου παλι ολοι μαζι για τη ρεβανς

Ασε που εχω την υποψια ( σιγουρια δηλαδη ) οτι οι βλαμμενοι την καταβρισκουν να τα κανω ολα μπαχαλο , δεν μπορουν την ηρεμια

Δευτέρα, Ιουλίου 17, 2006

Σε τι κοσμο θα ρθεις γιε μου ?

Μετα απο μια κουραστικη μερα γυρισα αργα το βραδυ σπιτι , ενταξει τι να κανουμε υπομονη θα περασει και αυτο , το μονο που ακουγοταν ηταν ενα κλαμα απο την κρεββατοκαμαρα και η τηλεοραση ανοιχτη στο σαλονι χωρις ηχο .

Μπορω να πω τα χρειαστηκα , βρε λες να παθε τιποτα ? να ενοιωσε πονους και να εχουμε ιστοριες νυχτιατικα , πανικος μ επιασε , δεν θελει και πολυ τον τελευταιο καιρο , με το παραμικρο τρομαζω , αχ να κανει η συζυγος γιατι εκανες αχ , τι σε πειραξε , υστεριες αντρικες .

Παω να δω τι εγινε και την βλεπω ξαπλωμενη στο κρεββατι να κλαιει , την πλησιαζω , καθομαι διπλα και της χαιδευω τα μαλλια

Τι επαθες κοριτσι μου , εγινε τιποτα ?

Με ματια μες στο κλαμα με κοιταει και λεει

Εκει στο Λιβανο , σκοτωνουν παιδακια .

Τρίτη, Ιουλίου 11, 2006

Αλλαγες

Ο χρονος τελικα ειναι το πιο σχετικο πραγμα , οταν εχεις αφθονο δεν περναει με τιποτα , οταν εχεις να κανεις χιλια δυο πραγματα τοτε πεταει

Πρεπει να βαλω σε μια σειρα τα πραγματα που ειναι να κανω , γιατι με βλεπω να πνιγομαι σε μια κουταλια νερο

Βασικο ειναι να μην αφιερωνω τοσο χρονο στη δουλεια μου , το χετε νοιωσει ποτε , εναν εθισμο , να περνανε οι ωρες στο γραφειο και να μην το καταλαβαινεις ( καλα μιλαμε για ιδιωτες ) , να εισαι εξω και να σκεφτεσαι παλι τη δουλεια , τι και πως θα το κανεις

ΑΙΣΧΟΣ

Μια ζωη ημουν χαλαρος , αλλα τωρα δεν ξερω τι μ εχει πιασει , ισως οτι θα κανουμε οικογενεια , ισως οτι ειμαι σε περιβαλλον εργασιακο που σε μεγαλωνει πριν την ωρα σου , δεν ξερω ακριβως

Αλλα χθες συνηδειτοποιησα οτι ειχε παει 11.30 το βραδυ και γω ημουν ακομα στο γραφειο , ειχα ξεχαστει , αν δεν μ εβγαζε απο τον κοσμο μου ενα τηλεφωνημα απο το σπιτι , πιθανοτατα θα καθομουν κι αλλο

Δεν ειμαστε καλα

Βρε λες να γινομαι οτι κοροιδευα ?

Σάββατο, Ιουλίου 01, 2006

Πως αλλαζουν οι καιροι

Λιγες ειναι πλεον οι φορες που μπορεις να βρεθεις με παιδικους φιλους , ανθρωπους που μεγαλωσες μαζι , περασατε την εφηβεια , σπουδασατε , ζησατε χαρες και λυπες μαζι , μετρημενοι στα δαχτυλα ειναι αυτοι οι ανθρωποι , ετσι λοιπον οταν παντρευεται ο ενας απ αυτους ειναι ευκαιρια να βρεθει η "παρεα απο τα παλια " παλι μαζι .

Το θεμα ειναι οτι τα χρονια περασαν , δεν χαθηκε η επαφη , αλλα οπως και να το κανεις , δουλειες , γυναικες , αλλος με παιδι , δεν ειναι και τοσο ευκολο , περισσοτερο με το τηλεφωνο μαθαινεις τα νεα τους , κι ας εισαι στην ιδια μικρη πολη ( ενας μονο ειναι εκτος )

Οταν βρεθηκαμε λοιπον στο σπιτι του γαμπρου , ηταν ευκαιρια να θυμηθουμε τα παλια , να γελασουμε με τις μαλακιες που καναμε μικροι ( και καπως μεγαλυτεροι μπορω να πω ) , η μητερα του γαμπρου ηταν αυτη που μου εκανε εντυπωση , μας θυμηθηκε ολους κι ας εχουν περασει τα χρονια , εχει να μας δει πανω απο δεκαετια , χαρηκε μονο τα κλαματα δεν εβαλε , γνωρισε και την γυναικα του καθενος ( ολοι παντρεμενοι πλεον εκτος απο εναν που τον περιμενουμε το επομενο καλοκαιρι ) , γυρισε και μου ειπε η δικια σου γιατι δεν ηρθε ? ( ειχα παει μονος) ηταν λιγο αδιαθετη δικαιολογηθηκα ( δεν ηταν ψεμμα) το ξερω μου λεει με το καλο να ερθει το μωρο και με χαιδεψε στο προσωπο , σαν να ειχε μπροστα της τον πιτσιρικα που πηγαινε σχολειο με το γιο της , βουρκωμενη μας κοιταξε και με σπασμενη φωνη ειπε προς τις γυναικες , αυτα τα παιδια τα ξερω απο το δημοτικο , ειναι καλα τα σκασμενα να τους προσεχετε και εφυγε .

Κοτζαμ αντρες μειναμε να κοιταζομαστε , ο καθενας εβλεπε τον αλλο και εβλεπε το παρελθον του , για λιγο δεν μιλησαμε , μονο κοιταζομασταν , χαμογελασαμε ολοι , σκεφτομασταν τα ιδια πραγματα

Απο τους φιλους μου εχω τις καλυτερες αναμνησεις , μαζι καναμε τα περισσοτερα πραγματα , στα ευκολα και στα δυσκολα ηταν εκει , τωρα σιγα σιγα κανει ο καθενας την οικογενεια του , ενας κυκλος κλεινει , ενας καινουργιος , διαφορετικος ανοιγει .

Καποια στιγμη με πλησιασε ο Κ. και μου ειπε με χαρα και η δικια μου γυναικα ειναι εγγυος , το μαθαμε πριν λιγες μερες , του ειπα με σοβαρο υφος μην κανεις κορη , με κοιταξε απορημενος γιατι? γιατι θα στην πηδαει ο γιος μου

Ξεραθηκαμε στα γελια .