Τετάρτη, Μαΐου 10, 2006

Καθε Δευτερα βραδυ 10.30 part2

Ειπαμε η βραδυα δεν πηγαινε οπως τα περιμενα ( και δεν ειμαι γκαντεμης ) , μου περασε απο το μυαλο να φυγω , αλλα λεω δεν βαριεσαι κατσε να πιω ενα ποτο να περασει και λιγο η ωρα , εκατσα στο μπαρ με τον φιλο μου , ο φουκαρας να μην μπορει να το χωνεψει , μα ολα στραβα σημερα ? την πουτανα την τυχη μου και αλλα παρομοια .

Η ωρα ειχε περασει απο 11.30 , οι μουρμουρες των θαμωνων ειχαν γινει πια εντονες , ο Κ. επρεπε να περναει σχεδον απο καθε τραπεζι , καθε παρεα , να απολογειται , λες και εφτεγε αυτος , κατσε ρε μεγαλε στο κατω κατω μας ετυχε μια αναποδια , ανθρωποι ειμαστε , τελος παντων αντε τωρα να πεισεις το καθε γιδι οτι δεν εισαι ελεφαντας , οτι δεν εγινες φιρμα και στο φιναλε εσυ ησουν εκει αλλα δεν γινοταν να τραγουδησεις μονος , ενα προγραμμα φτιαγμενο για δυο αντρικες φωνες και μια γυναικεια .

Για να μην καθομαι μονος σαν τον κουκο , βρισκω και γω μια γνωστη παρεα και καθομαι μαζι τους , και εκει που ετοιμαζομασταν να τα μαζευουμε και μεις σιγα σιγα , βλεπω να ερχεται ασθμαινοντας ο Μ. ο δευτερος τραγουδιστης , η ωρα κοντευε 12 , ο φουκαρας μολις ειχε τελειωσει απο την συναυλια και ειχε ερθει κατευθειαν , παρολη την κουραση , ειχε ενα χαμογελο ο αθεοφοβος , με το που μπηκε , τον αρχισαν ολοι , τη ωρα ειναι αυτη , που εισαι , αντε ελα να ξεκινησετε , ναι λες και ειναι ρομποτακι , να τραγουδα για κανενα 8 σερι , αυτος αταραχος πηγε κατευθειαν στα παιδια του συγκροτηματος κατι τους ειπε , πηρε τον Κ. παραμερα τα ειπαν μεταξυ τους και το θαυμα εγινε .

Το συγκροτημα πηρε θεση , οι μουσικοι δοκιμαζαν τα οργανα και καναν ενα μικρο τεστ ηχου , μετα απο λιγο οι δυο ( ο Κ. και ο Μ. ) φωνες του γκρουπ διεσχισαν διπλα διπλα ολο το μαγαζι ( καλα ειναι και μικρο ) και πηραν θεση πισω απο τα μικροφωνα , εδω ειμαστε σκεφτηκα αντε να τους ακουσω καμια ωριτσα και να φυγω , α ρε καημενε , τιποτα δεν με ειχε προετοιμασει γι αυτο που θα επακολουθουσε .

Νεκρικη σιγη στο μαγαζι , τα καλοπαιδα στον κοσμο τους , το βλεπες στα ματια τους , πια κουραση , πονοκεφαλος και λοιπες μαλακιες , ο Κ. κανει νευμα στον ντραμερ και η παρασταση αρχιζει , πρωτο τραγουδι Out of control , εκλεισε τα ματια και τραγουδαγε , το μονο που ακογοταν ηταν η χροια της βραχνης φωνης του , σοκ , ειχα μεινει αφωνος , δεν τον ειχα ξαναδει ετσι , τραγουδαγε με την ψυχη του , οι αλλοι φαινεται ηταν συνηθισμενοι , δεν ηταν η πρωτη τους φορα , το πρωτο χειροκροτημα με βρηκε ορθιο να αποθεωνω το φιλο μου , ο μαλακας με χαμογελο λεει απο το μικροφωνο , μην του δινεται σημασια συγγενης μας ειναι γι αυτο κανει ετσι .

Ολη η βραδυα ηταν μια εκπληξη , ελληνικα τραγουδια να εναλλασονται με ξενα , Rolling stones , Rhil Collins , Guns'n'roses , U2 και αλλα που δεν θυμαμαι τωρα , Πορτοκαλογλου , Μητροπανος σε ροκ εκτελεση , συννεφιασμενη κυριακη του Τσιτσανη , Δεληβοριας , Πυξ λαξ , τραγουδησαν το Εσυ εκει , και με καναν να ανατριχιασω , κωλοπαιδα και ηθελα να φυγω νωρις , καλα το τι εγινε οταν ειχαν ζεσταθει για τα καλα , να λενε ανεκδοτα ( κυριως για ξανθες , ειναι τυχαιο οτι οι κοπελες τους ανηκουν στην συνομοταξια ?) να τραγουδανε μπαλαντες και να κοιταζουν οποια γυναικα καθοταν στα μπροστα τραπεζια μεσα στα ματια , λες και το λεγαν μονο γι αυτες , και αυτες να λιωνουν ( βρε μπας και επρεπε να γινω τραγουδιστης ) , ενα ατελειωτο σοου , καποια στιγμη με το που τελειωνει ενα τραγουδι , ο Κ. παραγγελνει το ποτο του και φωναζει στο γκαρσον που τον ξεχασε και ολα αυτα με μια φυσικοτητα , λες και ειμασταν ολοι μια παρεα , τι ηταν να το κανει αυτο , πεταγεται μια κοπελιτσα και δινει την παραγγελια της στον τραγουδιστη ( οχι τραγουδι το ποτο που ηθελε ) , καποιος απο διπλα κανει το ιδιο , ο Κ. με το Μ. δεν χαλανε σε κανενα το χατηρι , πετανε και την μπηχτη ( παντα με χιουμορ ) στο γκαρσον αντε ρε παρτα ποδια σου ή περιμενεις οτι εμεις θα τα παμε κιολας .

Οποιος μπαινει στο μαγαζι τον χαιρετανε με το ονομα του , δεν κατεβαινουν στιγμη απο πανω , στιγμη δεν αφηνουν το μικροφωνο , ιδρωνουν , εναλλασονται σε ρολους , ποτε τραγουδα ο ενας ποτε ο αλλος , οι μονες στιγμες ξεκουρασης , η ωρα ειναι 1.30 και συνεχιζουν , ο κοσμος τραγουδα μαζι τους , ζητα τραγουδια , το περιεργο ειναι οτι ζητα να πουν και δικα τους τραγουδια , ναι τα φυντανια εχουν και δικα τους τραγουδια , οπου υπαρχει χωρος ο κοσμος χορευει , ο ρυθμος ποτε γρηγορος ποτε αργος , εκει που σου ανεβαζουν την αδρεναλινη και σε βαζουν στο τριπακι να θες να χοροπηδας , ξαφνικα μπαλαντα , αναθεμα την ωρα που δεν ειχα παρει τη γυναικα μου μαζι , να γινω και γω τρυφερος και ρομαντικος , ολη η ατμοσφαιρα σε εφτιαχνε για κατι τετοιο , καλα το οτι ειχα ξεχαστει δεν το συζητω , ουτε καταλαβα πως περασε η ωρα , ουτε μου περασε απο το μυαλο οτι πηγα για λιγο και επρεπε να φυγω , με παρασυρανε τα σκασμενα .

Κορυφαιες στιγμες της βραδυας , που τελειωσε γυρω στις 3.30 ( επρεπε να παμε και σπιτια μας καποια στιγμη , μερικοι ειναι οικογενειαρχες και δουλευαν την αλλη μερα ) , ο Κ. αφιερωνει το Σουζανα σε ενα ξεκωλακι , ναι ετσι την ειπε , και αυτη μες τη χαρα , ο θεος να σε φυλαει μ αυτες τις γυναικες .

Οταν τραγουδησαν τον Μαυρο Γατο που μονο ο ρυθμος σχεδον εμεινε ο ιδιος , τα λογια τα αλλαξαν προς το αισχροτερο με αποκορυφωμα
κι αν μια κορη κανετε , φιλε μου Λ. ( αυτο το πε για μενα το μπασμενο ) ... μπορει ο γατος να φυγε μα θα ρθουν αλλα ζωα , τα ενδιαμεσα δεν τα βαζω ολα γιατι σεβομαι το αγεννητο παιδι μου που μπορει να ειναι και κορη

Το οτι τραγουδησαν Βισση !!!!!!

Σεξυ θεια λολα ( για τους παλιοτερους αυτο αν το θυμουνται ) τον τιμησαν τον καρβελα

Καναν ντουετο ο ενας να τραγουδα με γυναικεια φωνη

Καποια στιγμη δωσαν το μικροφωνο στον κοσμο και τραγουσε οποιος γουσταρε , ενα τραγουδι , και αυτοι καναν τις δευτερες φωνες .

Απορω που βρηκαν το κουραγιο , εχουν πρωινες δουλειες , ειναι ερασιτεχνες τραγουδιστες- μουσικοι ολοι τους , δεν ζουν απ αυτο , αυτο ειναι η αρρωστεια τους , το αγαπανε , στο τελος της βραδυας ηταν κατακοποι , με δυσκολια στεκοταν ορθιοι , 4 ωρες , και ο φουκαρας ο Μ. τραγουδαγε απο τις 8 με 9 το βραδυ , η φωνη του σχεδον δεν εβγαινε , κι ομως οταν τους ζητησαν να πουν ενα ακομη , δεν χαλασαν την καρδια κανενος.

Οσο για μενα λυπηθηκα που δεν πηγα τοσο καιρο να τους ακουσω , αλλα παλι καλα που προλαβα εστω και το τελος , ξεφυγα για λιγες ωρες απο τη δουλεια , το αγχος απ ολα , ξαναγινα εφηβος ( οχι οτι ειμαι μεγαλος ) τραγουδησα μεχρι να βραχνιασω με την φαλτσα φωνη μου , γελασα , με καναν και μελαγχολησα , καταιγισμος απο συναισθηματα , ειχα πολυ καιρο να περασω τοσο καλα εξω , πραγματικα αξιζε τον κοπο και μπραβο σ αυτα τα παιδια που κανουν την τρελλα τους και το μονο που παιρνουν τελικα ειναι το χειροκροτημα , απο λεφτα ? μεσα μπαινουν και δεν προκειται να σταματησουν , δεν θα πανε σε ρεαλιτι , τους φτανει ενα μικρο ανακαινισμενο μαγαζακι και οι φιλοι που πανε να τους ακουσουν .

Πριν φυγω πηγα τους χαιρετησα , με κοιταξαν και με αγωνια περιμεναν να δουν τι θα πω , αν μου αρεσαν , αν τελικα αξιζε τον κοπο , τι να πω και γω ηθελα να τους πειραξω και λιγο :

Εισασταν καταπληκτικοι ( αληθεια ελεγα και χαμογελασαν ) , αλλα ρε παιδια πολλα τα 5 ευρω ( η εισοδος ) , σιγα μην τους αφηνα ετσι , χαμογελασαν , ετσι τελειωσε η βραδυα , για ενα ειμαι σιγουρος την επομενη φορα θα παω απο την πρεμιερα , γιατι πραγματικα αξιζει τον κοπο .

8 Comments:

Blogger Λαμπρούκος said...

Kαλα εγώ ΜΑΛΑΚΑΣ είμαι και δηλώνω ΚΑΙ τραγουδιστής (εκτός όλων των άλλων). Έχει πέραση σου λέω...

1:43 μ.μ.  
Blogger eparxiakosaloni said...

στην ελλαδα ζουμε


οτι δηλωσεις εισαι


το σκεφτομαι σοβαρα και γω να το παιξω τραγουδιστης-μοντελο-ηθοποιος


οχι οτι εχω αναγκη αλλα ποτε δεν ξερεις

1:50 μ.μ.  
Blogger anarchitect said...

Τί ωραία...! Ζήλεψα....
Πωπω (μου θύμισες ότι) έχω πολύ καιρό να βγω, συνήθως περνάω τις μέρες μου σχεδιάζοντας (κάτι κατοικίες του τύπου του προηγούμενου post...)

Καλά να περνάς

Πάντα τέτοια!

8:34 μ.μ.  
Blogger eparxiakosaloni said...

@ Ειρηνη μου ξερουμε τι μας γινεται , θα το παιζουμε τραγουδιστες εκει που ξερουμε οτι περναει , σε γυναικες με IQ πολυ μικροτερο απο την περιμετρο στηθους τους , κατα προτιμηση ξανθες , ενα ειδος ζωντανης μπαρμπι , που εντυπωσιαζεται αν της λες για το μεγεθος του ..............σκαφους σου .

@ αναρχιτεκτων να αφησεις λιγο τα σχεδια , μια ζωη μ αυτα θα ασχολησε ( ξερω πιστεψε με ) , βγες και λιγο εξω νεα κοπελα και ερωτευμενη απ οτι φαινεται :)

9:40 μ.μ.  
Blogger anarchitect said...

α) Για να περάσω μία ζωή κάνοντας σχέδια, πρέπει να τελειώσω πρώτα... Οπότε καταλαβαίνεις...

β) Λείπει το έτερον ήμισι (σχεδόν)... ;)

1:53 π.μ.  
Blogger eparxiakosaloni said...

καλη μου αναρχιτεκτων ολοι τελειωνουν τη σχολη καποια στιγμη , αντε να σου παρει και λιγο παραπανω τι 5 , τι 6 , τι 7 , τι 8 χρονια , φροντισε να διασκεδασεις οσο μπορεις τωρα που εισια φοιτητρια , οι αντρες εχουν την τελευταια τους ευκαιρια για χαβαλε και διακοπες διαρκειας στο στρατο , αμεσως μετα τη σχολη , εσυ καλη μου δυστυχως φανταρος δεν πας .

Ωχ σχεση απο αποσταση ? καλο κουραγιο

12:31 μ.μ.  
Blogger anarchitect said...

Υ.Γ. Είμαστε στο 7ο...
Και πάμε ακάθεκτοι στο 8ο....
Ε, μά! Φτάνει πια...

Όσο για το δεύτερο... ναι.

1:30 μ.μ.  
Blogger eparxiakosaloni said...

αγαπητη μου σημασια δεν εχει η ποσοτητα , αλλα η ποιοτητα

ηταν τουλαχιστον καλα αυτα τα χρονια που περασαν (τα φοιτητικα ) ?

εχεις ωραιες αναμνησεις ?

κριμα θα ειναι τωρα στο τελος να μεινει μονο αγχος

6:58 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home