Μικρη επανασταση....
Η ωρα ηταν περασμενη , κοντευαν μεσανυχτα , καθισμενοι στη βεραντα του γραφειου οι δυο συναδελφοι , περιμεναν υπομονετικα να τυπωθουν τα σχεδια για να πανε καποια στιγμη σπιτι τους
Ζεστη αφορητη και το μονο ποτο στο γραφειο δεν ηταν δροσιστικο , αλλα δεν παραπονεθηκαν , ιδρωτας εσταζε απο τα προσωπα και τον δυο
Αμιλητοι κοιταζαν το απεναντι κτιριο , που ηταν κι αυτο γεματο γραφεια , παντου σκοταδι , μονο οι δυο τους ειχαν μεινει την ζεστη καλοκαιρινη νυχτα , κι αυτο γιατι επρεπε να τελειωσουν τη δουλεια , μπας και πληρωθουν καποια στιγμη , υποχρεωσεις ειναι αυτες
Χαμενοι στον κοσμο τους μονο ο ηχος απο το μελανι που χαραζε το χαρτι ακουγοταν
Ξαφνικα η σιωπη σπαει
- Ξερεις τι ειμαστε ?
- Οχι , για πες
- Πουτανες
η απορια ζωγραφιστηκε στο προσωπο του συνομιλητη του
-Γιατι?
- Οποιος πληρωσει του καθομαστε , οτι ωρα και να ναι
δεν πηρε απαντηση , ξανα σιωπη και οι δυο ειχαν γυναικες σπιτι που τους περιμεναν , που σιγουρα θα ηθελαν μια βολτα , μια κουβεντα , πολλα τα βραδυα που περναγαν μονες τους
Λες και ηταν συνεννοημενοι σηκωθηκαν σχεδον ταυτοχρονα και πηγαν προς την πορτα
-Δεν γαμιεται κι αυριο μερα ειναι
Το φως εκλεισε στο γραφειο , ο θορυβος απο το μελανι πανω στο χαρτι συνεχισε .
Ζεστη αφορητη και το μονο ποτο στο γραφειο δεν ηταν δροσιστικο , αλλα δεν παραπονεθηκαν , ιδρωτας εσταζε απο τα προσωπα και τον δυο
Αμιλητοι κοιταζαν το απεναντι κτιριο , που ηταν κι αυτο γεματο γραφεια , παντου σκοταδι , μονο οι δυο τους ειχαν μεινει την ζεστη καλοκαιρινη νυχτα , κι αυτο γιατι επρεπε να τελειωσουν τη δουλεια , μπας και πληρωθουν καποια στιγμη , υποχρεωσεις ειναι αυτες
Χαμενοι στον κοσμο τους μονο ο ηχος απο το μελανι που χαραζε το χαρτι ακουγοταν
Ξαφνικα η σιωπη σπαει
- Ξερεις τι ειμαστε ?
- Οχι , για πες
- Πουτανες
η απορια ζωγραφιστηκε στο προσωπο του συνομιλητη του
-Γιατι?
- Οποιος πληρωσει του καθομαστε , οτι ωρα και να ναι
δεν πηρε απαντηση , ξανα σιωπη και οι δυο ειχαν γυναικες σπιτι που τους περιμεναν , που σιγουρα θα ηθελαν μια βολτα , μια κουβεντα , πολλα τα βραδυα που περναγαν μονες τους
Λες και ηταν συνεννοημενοι σηκωθηκαν σχεδον ταυτοχρονα και πηγαν προς την πορτα
-Δεν γαμιεται κι αυριο μερα ειναι
Το φως εκλεισε στο γραφειο , ο θορυβος απο το μελανι πανω στο χαρτι συνεχισε .
posted by eparxiakosaloni at 9:48 μ.μ.
9 Comments:
Σωστή κίνηση η αποχώρηση...
Θα'θελα μόνο να'ξερα τίνος εκ των δυο η γυναίκα ήταν ξύπνια, όταν επέστρεψαν σπίτι..
(Ακούς εκεί.. Κόντευαν μεσάνυχτα..)
Μήπως (λέω, βρε παιδί μου) κάποια από τις δύο αναφώνησε..: "πού γυρνάς, αχαίρευτε; ώρα ειν' αυτή; στο γραφείο και αηδίες.. βρε, σε ποιον τα πουλάς αυτά;;"
(Πολύ όμορφο, κουράγιο..!)
Αμ οι επαναστάσεις δεν γίνονται τα μεσάνυχτα, γίνονται νωρίς όταν παίρνεις το μαγιό σου και τη γυναίκα σου και πάς για μπάνιο και ψαράκι και μετά ότι ήθελε προκύψει.
@ black pearl δυδτυχως πολυς κοσμος ειναι ετσι
δυσκολα ξεφευγεις και οσο περνανε τα χρονια και παλιωνεις στη δουλεια ακομα χειροτερα
@ weirdo για τη μια ξερω σιγουρα , ειχε αποκοιμηθει στον καναπε
ντροπη πονηρο γυναικειο μυαλο , ακου που γυρνας , που τα πουλας αυτα
αυτο θα ηταν το κερασδακι στην τουρτα , να τρεχεις ολη μερα και στο τελος να τ ακους κιολας
εδω που τα λεμε ομως αδικο θα ειχε ?
@ αθεοφοβος για αυτο ειναι μικρη επανασταση , το πρωτο βηματακι
το να φυγεις ολη μερα
να πας για μπανιο
να κλεισεις το κινητο
αυτο ειναι ανατροπη τρελλη
@ νοτος οσοι ειναι ελευθεροι επαγγελματιες ( και γενικα οι εκτος δημοσιου ) σιγουρα καποια στιγμη θα βρεθηκαν σ αυτη τη θεση
(η συνέχεια της ιστορίας)
...άνοιξα την πόρτα του σπιτιού και πέταξα την τσάντα στην άκρη χαρούμενος. «Αγάπη μου!», φώναξα χαρούμενος
Καμία απάντηση.
Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, η γυναίκα μου και η γυναίκα του συναδέλφου μου χόρευαν επάνω σε έναν μπαρ.
«Όχι, που θα κάτσω να σκάσω!», φώναξε η γυναίκα μου.
:) :) :)
@ Γιωργο ντροπη αισχος
βεβαια μια παραλλαγη θα ηταν
...άνοιξα την πόρτα του σπιτιού και πέταξα την τσάντα στην άκρη χαρούμενος. «Αγάπη μου!», φώναξα χαρούμενος
Καμία απάντηση.
Βογγητα βγαιναν απο την κρεββατοκαμαρα
Κρυος ιδρωτας με ελουσε
Κοπηκαν τα ποδια μου
Αργα προχωρησα προς την πορτα
Εβαλα το κεφαλι ( το πανω ) μεσα για να δω τι γινεται
Ενα κυμα ανακουφισεις με διαπερασε
Στο κρεββατι ηταν η γυναικα μου...
με τη γυναικα του συναδελφου
Αγαπη μου ηρθες κιολας?
Ντροπή και στους δυο σας… η σωστή Ελληνίδα σύζυγος (βλ. Πηνελόπη) περιμένει καρτερικά κεντώντας τον κύρη της να γυρίσει από το μεροκάματο και όλα αυτά με μουσική υπόκρουση παλιάς ελληνικής ταινίας και τον Ξανθόπουλο να ερμηνεύει…; )
@ τριλιαν εννοειται οτι η σωστη ελληνιδα συζυγος πρεπει να "κενταει"
το θεμα ειναι σε πιο τομεα
;)
η αλήθεια είναι οτι αν κενταει καρτερικά πέραν την κυριολεξιας όσο περιμενει, τοτε μαλλον θα κενταει με παρεα... "Μωρό μου δεν ειναι αυτο που νομίζεις, μου έδιχνε πως να κάνω την καλή και την ανάποδη!" :)
@ τριλιαν τι πονηρα πλασματα ειστε οι γυναικες , πρεπει ντε και καλα να υπαρχει τριτο προσωπο
δεν μπορει μια πιστη συζυγος να εχει το σαλονι της "κολωνακι" και την την κρεββατοκαμαρα της "τρουμπα"? ( αυτη η συνοικια μου ηρθε απο τα παλια )
μυθος ειναι αγαπητη μου οτι οι παντρεμενες κανουν φοβερο κρεββατι αλλα οχι με τον αντρα τους , αλλα με ολους τους αλλους .
αρκετες "κεντανε" και μονο για τα ματια του συζυγου ;)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home